... و کلّکم مسئول...
این روزها خبرها را که نگاه بیندازیم، تراکم اخبار، در حواشی رفتارهای آقای رییس جمهور (به مناسبت های مختلف) چشمانمان را به درد می آورد، البته چشمان عده ای را هم انگار خوب می نوازد... . نتیجه این می شود که :
آقای رییس جمهور بسه دیگه، تو که اینجوری نبودی... احمدی نژاد کی میری از شرّت خلاص شیم... احمدی نژاد... احمدی نژاد...
اما آقای احمدی نژاد، حقیقتش، دلمان بدجور برای اخباری از جنس سوم تیر تنگ شده، اخباری که البته شاید برای خیلی ها مایه شرم و سرافکندگی بود و حکایت خاله سوسکه را برایش تعریف می کردند!
دلمان برای اخبار اللهم عجّل لولیک الفرج های سازمان مللی ِ حال شیطان به هم زنِ اشک شوق در چشممان جمعکنات تنگ شده...
برای اخبار سرکشی های به دورافتاده ترین روستاها که مردمان رنج کشیده اش، ذوق زده از حضور رئیس جمهورشان اشک می ریختند، تنگ شده...
برای اخبار استقبال های مردم مظلومِ زیر چکمه های استثمار غرب، کمر شکستهی کشورهای آفریقایی، تنگ شده...
برای اخبار دلخوشی های حضرت آقا، و خانواده های شهدا -از اینکه انگار یاد و راه امام، دوباره خاطرها را و زبان ها را و قلم ها را به خود مشغول کرده- از گوشه و کنار، تنگ شده...
برای اخبار ناله و نفرین های پرز و بوش و اوباما و گرگ های خون آشام از ریاست جمهوری احمدی نژاد، تنگ شده...
برای اخبار کت احمدی نژادی ات که برای خودش چه جایی باز کرده بود داخل اعلانات مغازه ها که "کت احمدی نژادی موجود است"! ، تنگ شده...
برای ...
اما پست خادمی مردم، آن هم از نوع سوم تیری اش، عجب پست خطیری ست برای یک نفر از جنس مردم، آن هم از نوع احمدی نژادی اش...
چه چشم هایی که شوره برنیاورد، و چه مشت هایی که روی میز کوبیده نشد، و چه دندان هایی که روی هم ساییده نشد از خشم آوازه های آن اخبار، و چه شیاطینی که به تکاپو نیفتادند تا به وعدهی "فَوَعزّتک" جامه عمل بپوشانند... و امان از ضعف های آدمی ...
البته گهگاهی هنوز از این دست اخبارها به چشم می خورد، اما دیگر انگار شیرینی قبل را ندارد و آمیخته است با زیاده روی هایی نابه جا!
آقای رییس جمهور، بیش از اینکه شما را قابل سرزنش بدانم، به نظر می رسد تیترهای روزنامه ها قابل سرزنش اند که در تیتر بودنشان از هر زمانی بیشتر زیاده روی می کنند، همینطور ترفندهای رسانه ای که در نفوذ در ناخودآگاه ها زیاده روی می کنند، همینطور برخی خواص که در بی خاصیتی زیاده روی می کنند؛ اگر نمک گندیده نشده باشند، همینطور تک تک افراد جامعه که در فراموشی مسئولیت رعیتیشان زیاد روی می کنند که "کلّکم راع و کلّکم مسئول عن رعیته" و همگی اگر آب ببینیم زیاده روی می کنیم در خوب شناکردن در آن آب...!
پس چه جای سرزنش دارد در جامعه ای که همه مشغول زیاده روی هستیم و این زیاده روی های ماست که ... حتی دلار هم زیاده روی می کند در قد کشیدنش...
اما این وسط انگار یکی هست که دلمان خوش است که در به خشم آوردن شیاطین جنّ و انس، زیاده روی می کند...
راهی نمانده جز اینکه در سرسپردن به اشارت هایش، کمی زیاده روی کنیم...
و البته باید دعا کرد... که خدایا حافظش باش و تأییدش بفرما تا این انقلاب را به دست صاحب اصلی اش برساند...
و خدایا، تو نیز اندکی در تعجیل ظهورش زیاده روی بفرما!
و تمامی مسئولین را، اعم از قوای شماره های 1(مردم) و 2 و 3 و 4 توفیق زیاده روی در خدمتگزاری به اسلام عنایت فرما.
آمین.